Roodbonte koeien 01 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Roodbonte koe 01 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Roorda state 20110610 9999 196 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Rispens state 20110603 9681 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee
Ope heide blomke - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Surfenne 20110603 9720 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Roorda state 20110610 9999 193 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee Ope heide groep2 - Stichting Behoud Roodbont Friese Vee

Geschiedenis van het Roodbonte Friese Vee

Hieronder leest u een globaal overzicht van de geschiedenis van het Roodbont Fries Vee.
Wilt u dieper de geschiedenis induiken? Lees dan de serie van Reimer Strikwerda. U vindt deel 1 onderaan deze pagina.


In het verleden was de Nederlandse koe voornamelijk roodbont van kleur. De Roodbonte Friese koe was in die tijd een van de - uit Friesland afkomstige - rassen. Het ras wordt reeds in de Middeleeuwen in Nederland aangetroffen. 

In 1750 slaat de veepest toe en verdwijnt driekwart van de Nederlandse veestapel. Om dit verlies te compenseren worden zwartbonte koeien uit Denemarken en Duitsland gehaald. Deze dieren vormen de voorouders van het Fries-Hollands vee.


Aan het einde van de 19e eeuw is de Nederlandse koe vanwege zijn hoge melkproductie zeer populair in het buitenland. Vooral vanuit Noord-Amerika is er grote vraag naar uitsluitend zwartbont vee. Amerikaanse fokkers beschouwden zwartbont vee als het fokzuiverste en fokten verder met deze Nederlandse koeien. Er wordt een koe gefokt met een nog hogere melkproductie: de zwartbonte Holstein-Frisian. Vanaf die tijd wordt zwartbont vee ten onrechte beschouwd als superieur in kwaliteit en melkproductie. In de tweede helft van de 20ste eeuw verovert deze productieve melkgeefster de wereld- en ook de Nederlanse markt. Het aantal roodbonte koeien in Nederland neemt drastisch af en slechts een kleine groep boeren hield vast aan het fokken van roodbonte koeien.


In 1904 besloot het Nederlands Rundvee Stamboek (NRS) uitsluitend zwartbont vee te registreren. Die kleur moest, met name voor de buitenlandse veehandel, een duidelijk herkenbaar raskenmerk worden. Het Friese Rundvee Stamboek (FRS) worstelde met hetzelfde probleem. Zij kozen voor de gulden middenweg: gemengdkleurig vee werden uit het stamboek gefoktt, maar de roodbonten (destijds slechts drie procent van de ingeschreven dieren) mochten blijven onder de naam Fries Roodbont.


In 1957 wordt de vereniging Fokkers van Roodbont Fries Stamboekvee opgericht. In het stamboek staan op dat moment ongeveer 2.500 roodbonte Fries-Hollandse koeien ingeschreven. Door de opkomst van de productieve zwartbonte Holstein-Frisian neemt het aantal Roodbont Fries Vee sterk af. Het werd tijd om actie te ondernemen.


In 1993 is daarom de Stichting Roodbont Fries Vee opgericht. De stichting stelde in samenwerking met de boeren een fokprogramma op en sloeg het sperma van zuiver Roodbont Fries Vee op in de Genenbank. Op dit moment zijn er nog slechts ongeveer vijfhonderd koeien van het Roodbonte Friese ras.
Van deze vijfhonderd koeien is slechts een deel raszuiver: zij stammen in de mannelijke lijn af van de stier ‘Vondeling I' uit 1914. Deze stier, te vondeling gelegd vanwege het anti-roodbeleid van het stamboek, is het symbool van de roodbont fries veefokkerij geworden.



Downloads:
Historie friese roodbonten deel 1.pdf